Eenvoudig eten kan heel lekker zijn

Ongeveer dertig jaar geleden zat ik op de landbouwschool en na school hielp ik op de boerderij. De boerderij was een veehouderijbedrijf in het Utrechts weidegebied. Je kent het wel lange smalle grasstroken tussen brede sloten.

‘s Winters moest er, zeker als het vroor, op het land gewerkt worden. Dat betekende lange tijd lopen of op de trekker door een vlak, winderig en vaak ijzig koud landschap. Weer waarvan je honger krijgt. Als je dan ‘s avonds via de deel, waar de koeien stonden, binnenkwam zag je in de schemering vaak al een grote pan eten staan. Hoe dichter je bij de deur van de keuken kwam hoe sterker de lucht van het bereide eten werd.

Tegenwoordig heb ik nog maar weinig affiniteit met de veehouderij, maar de herinnering aan die periode komt nog regelmatig terug. Ik kan de geur en smaak van rauwe andijviestamppot met kaantjes nog oproepen. De herinnering aan die geborgenheid doet me dan beseffen dat ook de eenvoudige dingen, zoals rauwe andijviestamppot met kaantjes en zelfgemaakte appelmoes een feest kunnen zijn.